الکس انگلیش، نویسنده «شنبه شب زنده» می گوید رسانه های اجتماعی هنر کمدی را خراب کرده اند.

الکس انگلیش باید در تعطیلات تابستانی باشد که بعدازظهر پنجشنبه با او تماس می گیرم، اما در عوض او به تازگی دو نمایش استندآپ را در نیویورک به پایان رسانده است و در آخرین لحظه در حال جمع آوری چمدان هایش برای یک شب پرواز به لندن است، جایی که او روی صحنه می رود. کلوپ کمدی فوق سری آن آخر هفته. زمانی که شما یک کمدین فعال باشید، کار هرگز متوقف نمی شود.

از زمان پیوستن به SNL در اتاق نویسندگان در سال 2021 (فصل 47)، انگلیسی مهارت عجیبی را برای نوع طنزی که در تمام مکان های مناسب به شما برخورد می کند از خود نشان داده است (از آنجایی که قبلاً هیچ تجربه طراحی قبلی نداشته است، تأثیرگذارتر است. SNL). در طول کار کوتاه اما قابل توجه خود، او با «بیمارستان دختر داغ»، «زندان خوب» و نماد «لیزا از تمکولا»، که به من گفت در طول سفر تعطیلاتش به دیترویت، زادگاهش، از او الهام گرفته بود، مخاطبان را خراب کرد.

انگلیسی می گوید منبع شوخ طبعی او در رسانه های اجتماعی نیست بلکه در تجربیات آنالوگ است. من با مردم و خانواده ام صحبت می کنم. روزنامه خواندم. من همچنین کتاب های زیادی می خوانم. "من دوست دارم مردم را مشاهده کنم. من یک پیرمرد هستم. »

انگلیسی متعلق به نسل جدیدی از کمدین های هیجان انگیز و پرشور کوئیر است که شامل کمدین هایی چون جان اریلی، بوون یانگ، سم جی و جوئل کیم بوستر می شود. چیزی که آنها برای آن تلاش می کنند یک لحظه ویروسی نیست، چیزی که به گفته انگلیسی بسیاری از کمدین های جدید رویای آن را دارند، بلکه درک مشترکی از پوچ بودن زندگی است. در واقع، انگلیسی قاطعانه معتقد است که رسانه های اجتماعی نه تنها هنر کمدی، بلکه رابطه ما را نیز با آن خراب کرده اند. بنابراین از او خواستم توضیح دهد که چگونه به اینجا رسیدیم و چگونه می توانیم بهبود پیدا کنیم.

جیسون پرهام: چه چیزی شما را از وضعیت فعلی کمدی می ترساند؟

الکس انگلیسی: من اخیراً در هواپیما بودم. یکی دیگر از مسافران در حال تماشای فیلمی با تلفن خود بود و من چنین گفتم: "اوه، من این شخص را می شناسم. » هفت ثانیه پس از تماشای ویدیو، او به سادگی به پایین اسکرول کرد. مطمئنم این بازیگر بود که آن را آماده می کرد یا با تماشاگران صحبت می کرد. من را ترساند. با خودم گفتم: نمی خواهم کسی با من این کار را بکند. من نمی خواهم کسی در ویدیو حرکت کند. » شما هم می دانید چیست، چون الان همه دارند این کار را می کنند، خیلی اشباع شده است. هیچ چیز منحصر به فردی در مورد ویدیوهایی که من می بینم وجود ندارد. این توهین به افرادی که این کار را انجام می دهند نیست. فقط احساس می کنم این طوری نیست که باید انجامش دهم.

این فقط.

روزهایی که می توانستید در یک باشگاه اجرا کنید، گذشته است، جایی که شخصی از صنعت آن را می دید و می خواست شما را روی صحنه بگذارد تا کارتان را عمومی کند. در عوض، اکنون کسب وکار به این موضوع می پردازد که آیا با سوزاندن محتوایی که در اینترنت پست کرده اید یا صحبت با مخاطبان، 500000 فالوور به دست می آورید. وقتی صحبت از کار با مردم می شود، من هستم که سر کار آمده ام. مردم سر کار نیامدند. اومد تا بخنده من این وسواس با آن را درک نمی کنم. وقتی روی صحنه هستم آنقدر نگران تماشاگر نیستم. مانند، "آیا شما بچه ها قرار ملاقات دارید؟ "چه کسی اهمیت می دهد؟ هیچ داستان واحدی برای این وجود ندارد. و برای آن پولی پرداخت نکردند.

تقصیر کیه؟

به خصوص پس از همه گیری متوجه شدم که ظهور اینستاگرام و تیک تاک در زمینه کمدی واقعاً مخاطبان زیادی را از بین برده است. این تصور عموم مردم را از کمدی و به ویژه استندآپ کمدی واقعاً تغییر داد. من چند ماه پیش نمایشی اجرا کردم که خوب پیش رفت. خانمی بعد از نمایش به دیدن من آمد. او در ردیف اول نشسته بود. او به من گفت: "اوه خدای من، فکر کردم امشب با ما صحبت می کنی. فکر میکردم داری ما رو مسخره میکنی » به او گفتم: «این همان چیزی است که شما فکر می کنید اکنون استندآپ است؟» » عموم مردم اکنون به دلیل آنچه که آنلاین مصرف می کنند، انتظاراتی دارند.