دنباله دار پونز بروکس برای اولین بار در سال 1385 میلادی کشف شد. این گلوله برفی کثیف هر ۷۱ سال یک بار به منظومه شمسی باز می گردد و این بار نمایشی را برای دوربین به نمایش گذاشته است.
امروز در تصویر ناسا چه می بینیم؟
جریان آبی روشن در تصویر دم یونی پونس بروکس است که از ذرات باردار تشکیل شده است. این ذرات توسط باد خورشیدی از هسته دنباله دار دور می شوند.
دم یونی نیز در اثر باد خورشیدی و چرخش هسته دنباله دار تشکیل می شود. دنباله دار 12p یا پونز بروکس اکنون با دوربین دوچشمی در اوایل شب در شمال غربی قابل مشاهده است.
انتظار میرود این دنبالهدار که اغلب میدرخشد همچنان به درخشش خود ادامه دهد و ممکن است برای کسانی که در مسیر خورشید گرفتگی کامل در 8 آوریل هستند با چشم غیر مسلح قابل مشاهده باشد.
منبع: https://digiato.com/astronomy/comet-pons-brooks-ion-tail-apod