سایوز 17 اولین ماموریت از دو ماموریت طولانی مدت به ایستگاه فضایی سالیوت 4 اتحاد جماهیر شوروی در سال 1975 بود.

این پرواز توسط فضانوردان الکسی گوبارف و گئورگی گرچکو رکورد 29 روز در فضا را ثبت کرد و از رکورد 23 روزه سایوز 11 در سال 1971 گذشت.

فضانوردان این ماموریت را با بستن ایستگاه در 7 فوریه 1975 آغاز کردند و دو روز بعد در 9 فوریه 1975 آنها با کپسول سایوز به زمین بازگشتند. آنها در یک طوفان برفی و بادهایی با سرعت 72 کیلومتر در ساعت به سلامت در نزدیکی تلسینوگراد فرود آمدند.

با سلام 4

سالیوت 4 در 26 دسامبر 1974 به فضا پرتاب شد و سایوز 17 به عنوان اولین مهمان شانزده روز بعد پرواز کرد. گوبارف به صورت دستی در ایستگاه لنگر انداخت و با ورود به ایستگاه جدید، او و گرچکو یادداشتی از سازندگان آن پیدا کردند. در یادداشت آمده بود: «پاهایت را تمیز کن».

زمانی که سایوز 17 به ایستگاه لنگر انداخت، سالیوت 4 در مداری دایره ای در ارتفاع 350 کیلومتری قرار داشت. این ارتفاع بالاتر از حد معمول بود. کنستانتین فئوکتیستوف، طراح سالیوت گفت که این کار برای اطمینان از اینکه مصرف پیشرانه نصف مقدار مورد نیاز خواهد بود، در نظر گرفته شده است.

فضانوردان سایوز 17

فضانوردان بین 15 تا 20 ساعت در روز کار می کردند که شامل دو ساعت و نیم ورزش می شد.

یکی از فعالیت های آنها آزمایش تجهیزات ارتباطی برای ردیابی فضاپیما و نظارت بر ماموریت ارتباطی ماهواره ای مولانیا بود.

اخترفیزیک عنصر اصلی این ماموریت بود که با استفاده از تلسکوپ خورشیدی ایستگاه انجام شد. فضانوردان بعداً دریافتند که آینه اصلی تلسکوپ در اثر نور مستقیم خورشید آسیب دیده است.