در 3 فوریه 1966، فضاپیمای بدون سرنشین شوروی لونا 9 به سلامت روی سطح ماه فرود آمد. این اولین فرود نرم یک کاوشگر بر روی یک جرم آسمانی دیگر بود و راه را برای پروازهای سرنشین دار به ماه هموار کرد.

11. اولین ماموریت لونا به دلایل مختلف ناموفق بود. لونا 9 دوازدهمین تلاش برای فرود نرم توسط اتحاد جماهیر شوروی بود.

لونا 9 شک و تردیدها را در مورد ناامن بودن سطح شن های روان ماه برطرف کرد و کپسول با سرعت 22 کیلومتر در ساعت بر روی ماه فرود آمد.

پس از فرود، فرودگر یک کپسول را به بیرون پرتاب کرد که به صورت عمودی غلتید و چهار پایه گلبرگ مانند خود را که از طریق فنر فعال شده بود برای تثبیت آن باز کرد.

یک دوربین تله فوتو با سیستم آینه چرخان به لونا 9 اجازه می‌دهد تا از مناظر پانوراما، نماهای ماه، و نمای نزدیک از صخره‌های مجاور عکس بگیرد. بنابراین، پس از هفت ساعت، 9 تصویر به زمین ارسال شد. اما این عکس ها بلافاصله توسط مقامات شوروی منتشر نشد.

دانشمندان رصدخانه Gidrell Bank در انگلستان، که فضاپیما را زیر نظر داشتند، دریافتند که فرمت سیگنال استفاده شده مشابه سیستم فکس رادیویی مورد توافق بین المللی است که روزنامه ها برای ارسال تصاویر از آن استفاده می کنند. بنابراین Daily Express یک گیرنده مناسب به رصدخانه فرستاد و تصاویر Luna 9 رمزگشایی و در سراسر جهان پخش شد.

اطلاعات تا 6 فوریه به زمین مخابره شد. وقتی باتری کاوشگر تمام شد، ارتباط آن با زمین قطع شد.