امروز یک فیلم انیمیشن دیدم که داستان ترس یک کودک از تاریکی و سفر او برای غلبه بر آن را روایت می کند. این فیلم «اوراین و تاریکی» نام دارد و به کارگردانی شان چارماتز ساخته شده است. عنصری که چگونه با ترس های خود به شکلی خارق العاده روبرو شوید، جوهر انیمیشن زیبای Orain and the Darkness است. این اثر سینمایی برگرفته از ذهنی خلاق و متمایز است.چارلی کافمن“این شما را در مقابل ترس‌های مختلف دوران کودکی قرار می‌دهد و روایتی غیرخطی را دنبال می‌کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آخرین فیلم نتفلیکس، با Vigiato در بررسی انیمه Orion و The Dark همراه باشید.

قبل از اینکه در مورد این انیمیشن چیزی بگوییم، لازم است به یک عنصر مهم در این اثر بپردازیم که نویسنده و خالق داستان این انیمیشن یعنی چارلی کافمن است. شاید چارلی کافمن را به نام نشناسید، اما احتمالاً برخی از فیلم های عالی او را دیده اید. من در مورد آثاری مانند Eternal Sunshine of the Spotless Mind صحبت می کنم، جایی که جیم کری سعی می کند خاطره عشق گذشته را پاک کند، یا جان مالکوویچ بودن، جایی که شخصیت ها به معنای واقعی کلمه درون سر بازیگر قرار می گیرند. . همه این ایده های عجیب و بدیع متعلق به چارلی کافمن است. این نویسنده خلاق همیشه به دنبال تحریف واقعیت و کندوکاو در پیچیدگی های آشفته ذهن انسان بوده است. این به معنای وارد شدن به چیزهای سنگین است، اما به نوعی جالب است.

بنابراین وقتی متوجه می‌شوید که او برداشت دیگری از یک انیمیشن خانوادگی به نام Orion and The Dark نوشته است، همه کنجکاو می‌شوند که بدانند او این بار در چه کاری است. حال اولین سوالی که در مواجهه با چنین اثری مطرح می شود این است که آیا کافمن واقعا می تواند اشتیاق خود را به چیزهای عجیب و غریب در یک فیلم کودک حفظ کند؟! خوب، پاسخ واضح است، زیرا او راهی برای عملی ، آن پیدا کرد.

باید بدانید که کارتون «اوراین و تاریکی» بر اساس یک کتاب تصویری ساده کودکانه نوشته اما یارلت ساخته شده است. داستان حول محور پسری به نام اورن می‌چرخد که تقریباً از همه چیز، به خصوص تاریکی می‌ترسد. سپس یک شب تاریکی واقعی در اتاقش ظاهر می شود و او را به سفری ماجراجویانه می برد تا با دوستان شبانه عجیبش Dream و Silence ملاقات کند. در طول راه، اورن شروع به کنار آمدن با ترس های خود می کند.

اگرچه این انیمیشن توسط کافمن کارگردانی نشده است، اما به عنوان یک فیلمنامه نویس می توانید حال و هوای سبک او را در سراسر این اثر کاملا حس کنید. اورن نیز مانند قهرمان سینمایی چارلی کافمن، کودکی آشفته و شیفته مرگ و فلسفه است. داستان جنبه هنری و فکری کافمن را حفظ کرده و در عین حال سرگرم کننده و قابل دسترس برای کودکان است. در واقع، باید بگویم که این یک عمل متعادل کننده برای کودکان در تمام سنین است. به طور خلاصه، این یک داستان چارلی کافمن است که والدین واقعاً می توانند از داشتن یک شب فیلم خانوادگی احساس خوبی داشته باشند. در نتیجه این اثر ارزش دیدن دارد.

باید بپذیریم که دوران کودکی مرحله بسیار مهمی در زندگی ماست. این عصری است که در آن خودمان را کشف می کنیم، و همچنین درک می کنیم که پیش فرض ها در دنیای ما واقعاً چه معنایی دارند. دوران کودکی نیز کنجکاوی و میل به سازگاری با چیزهای خاص را به همراه دارد. علاوه بر همه اینها، دوران کودکی نیز فرد را شکل می دهد و مجموعه ای از ویژگی های شخصیتی را به ما می دهد که در طول زندگی با خود خواهیم داشت.

این ویژگی ها به عنوان یک خاطره مرکزی در دوران رشد ما عمل می کنند و مهم نیست که دوران کودکی ما چقدر طولانی باشد، تجربیات دوران کودکی ما، خواه شاد یا آسیب زا، ترس یا قدرت، تا آخر عمر با ما می مانند. منظور من از همه اینها این است که دوران کودکی مرحله حساسی است که بیشتر شخصیت ما در آن شکل می گیرد، بنابراین وقتی بزرگ می شویم، ممکن است هنوز به همان اندازه که در دوران کودکی بودیم، جنبه های خاصی از زندگی را می پذیریم.

کودکان اغلب از تاریکی می ترسند و به همین دلیل است که در دوران کودکی تنها نمی خوابند، زیرا برای آنها تاریکی به معنای محیطی ناامن و همچنین تهدیدی برای زندگی آنهاست. وقتی بزرگ می‌شویم، برخی از ما بر این ترس غلبه می‌کنیم و زندگی عادی داریم و حتی در تاریک‌ترین گوشه خانه از اوقات خود لذت می‌بریم، اما ممکن است همه این احساس را نداشته باشند. به همین ترتیب، دوران کودکی اغلب با هزاران ترس پیچیده می شود که برای بزرگسالان خنده دار است اما برای ذهن معصوم کودک خفه کننده است. این مجموعه ایده هایی است که به زیبایی در این انیمیشن ثبت شده است.

یکی از چیزهایی که باعث شد از ابتدا این انیمه را ببینم، معرفی یک شخصیت جالب و وارد شدن به عمق افکار او بود. منظورم این است که وقتی فیلم شروع می شود، بلافاصله با اورن و همه چیزهایی که او از آنها می ترسد آشنا می شویم. این معرفی شخصیت آنقدر سریع، جالب و دوست داشتنی است که شما را وارد داستان می کند. اورن کودکی بی گناه است، اما پر از ایده های خنده دار است که شما را به یاد دوران کودکی تان می اندازد. همه این جزئیات باعث می شود که اورن بسیار آشنا به نظر برسد، و نزدیکی ما به او اجازه می دهد تا داستان را به جوان تر و ناامن ما منتقل کند، بنابراین در بیشتر موارد، شخصیت اورن بیشتر شبیه ما است تا یک شخصیت کارتونی، مستقیماً از قلب سینما.

گذشته از این، معرفی شخصیت تاریکی و دیگر عناصر مهم شب از دیگر نکات مثبت فیلمنامه چارلی کافمن است. ممکن است تخیل نداشته باشیم، اما نویسنده ای مانند کافمن از تخیل خود به خلاقانه ترین راه های ممکن استفاده می کند و موجودات شبانه یا عناصر شب را در زمانی که اصلا انتظارش را نداریم به ما نشان می دهد. در این اثر می بینیم که وقتی تاریکی آسمان منطقه ای را فرا می گیرد و شب فرا می رسد، موجودات دیگری از جایی به جای دیگر حرکت می کنند و کار خود را انجام می دهند.

به عنوان مثال، صدای ناشناخته ای به عنوان یکی از این موارد به خانه ها نزدیک می شود و درب سطل های ، را تکان می دهد تا مزاحمت ایجاد کند یا سکوت تمام صداهای محیط را جذب و خنثی می کند. خواب از بالش های جادویی، کلروفرم و چکش برای خواباندن شخص استفاده می کند، در مقابل، بی خوابی چیزهای آزاردهنده ای را در گوش فرد زمزمه می کند تا او را بیدار کند. خواب آرام نیز در حالی که فرد کاملاً خواب است به ناخودآگاه او می رسد و سپس توهمات و سناریوهای خیالی را در او ایجاد می کند که باعث می شود احساس راحتی کند و از خوابی راحت لذت ببرد.

در نتیجه نشان دادن همه این حالات یا نشانه های ترس در سفری متفاوت، اثری جذاب برای تماشا ایجاد می کند. این فیلم برداشتی بسیار زیبا از ترس هاست، اما در عین حال به خواسته های بسیار بالغ نیز می پردازد. اگرچه این سفر اورین برای غلبه بر ترس هایش است، اما درس هایی که او در این سفر می آموزد به نوعی در بین مخاطبان طنین انداز می شود. نه فقط ترس از تاریکی، بلکه ترس از کافی نبودن، ترس از دست دادن افرادی که بیشتر دوستشان داریم، ترس از امتحان نکردن چیزهای جدید و خیلی چیزهای دیگر.

بنابراین فکر می‌کنم سازندگان فیلم تصمیم گرفتند پیامی را به مخاطبان بیشتری نیز بفرستند. چیزی که من در مورد این فیلم دوست داشتم این ایده است که پیروزی های بزرگ تنها پیروزی هایی نیستند که باید جشن بگیرند. حتی کوچکترین دستاوردها را باید بشماریم، و انجام این کار نه تنها ما را سپاسگزارتر از زندگی می کند، بلکه ما را به اهداف بزرگتر دیگری نیز می رساند. با این حال، من این فیلم را نه تنها به کودکان توصیه می کنم، بلکه آن را به بزرگسالان نیز توصیه می کنم و مطمئنم مخاطبان بزرگتر نیز می توانند با کمک این داستان عاقلانه خود را از بسیاری از گره ها بیرون بکشند.

در پایان باید گفت: Orion and the Dark در قلب خود فیلمی است درباره مواجهه با ترس های شما. در این فیلم ما شخصیت اورن را داریم، تجسمی از اضطراب که با وحشت بزرگ معروف به تاریکی سر و کار دارد. این یک ماجراجویی دوستانه برای بچه ها در مورد درک ناشناخته ها در کمد و زیر تخت آنها است، بنابراین دیگر چندان ترسناک نیست. اما از آنجایی که ما در اینجا با چارلی کافمن سروکار داریم، می دانید که باید لایه های عمیق تری در داستان وجود داشته باشد.

بنابراین، در حالی که پیام اصلی «با ترس‌های خود روبه‌رو شوید» در میان بچه‌ها طنین‌انداز می‌شود، در اینجا مواردی وجود دارد که باید برای نوجوانان و بزرگسالان نیز در مورد آنها فکر کنید. Urain and Darkness ترس درونی را با شوخ طبعی و انسانیت بررسی می کند. و در مورد ماهیت خود داستان گویی اظهار نظر می کند. از نظر بصری، این انیمه داستانی زنده و زیبا به نظر می رسد و چشمان شما را به جلوه های بصری خود خیره می کند.

انیمیشن کامپیوتری این اثر نقاشی های رنگارنگ و بافتی را تقلید می کند که گاهی اوقات می خواهید دست دراز کرده و لمس کنید. همچنین پر از ویژگی‌های دوست‌داشتنی است، مانند یک عنصر شبانه که با دوز کلروفرم و الهه زیبای رویاها به خواب می‌رود. طنز نامتعارف این شخصیت ها به خوبی با سبک طنز چارلی کافمن همخوانی دارد. بنابراین، Urain and Darkness یک چیز کوچک برای همه ارائه می دهد. کودکان در مواجهه با ترس های خود به ماجراجویی خارق العاده ای می پردازند. بزرگسالان بینش چارلی کافمن را نسبت به لایه های مختلف زندگی انسان تجربه می کنند. خود فیلم ما را تشویق می‌کند تا روشنایی و تاریکی زندگی را همانطور که هست در آغوش بگیریم.