برای اولین بار، محققان ارتباط مستقیمی بین تجمع چربی اضافی در ناحیه شکم و درد مزمن پیدا کردند.

این مطالعه نشان می دهد که کاهش وزن و کاهش اندازه کمر می تواند به کاهش درد اسکلتی عضلانی کمک کند. این خبر امیدوار کننده ای برای کسانی است که از این درد رنج می برند.

این تحقیق توسط تیمی از محققان از دانشگاه‌های تاسمانی، استرالیای غربی و موناش انجام شد. آنها داده های بیش از 32000 نفر از Biobank انگلستان را که تحت اسکن MRI شکم قرار گرفتند، بررسی کردند. هدف از این معاینات بررسی تجمع چربی احشایی (چربی اطراف اندام های داخلی بدن) و چربی زیر پوست (چربی زیر پوست) بود. علاوه بر این، از بیماران در مورد دردهایی که در نواحی مختلف بدن مانند پشت، گردن، شانه‌ها، لگن، زانو یا کل بدن به مدت سه ماه یا بیشتر احساس می‌کردند، سؤال شد. برای 638 نفر از این گروه، MRI و ارزیابی درد پس از 2 سال دوباره انجام شد.

ارتباط چربی شکمی با درد مزمن

نتایج نشان داد که هم چربی احشایی و هم چربی زیر جلدی با شیوع درد مزمن ارتباط مستقیم دارند. برای نگاه دقیق تر، محققان از نسبتی به نام مالیات بر ارزش افزوده (VAT) استفاده کردند که میزان چربی احشایی (VAT) و چربی زیر جلدی (SAT) را با میزان درد مقایسه می کند. بر اساس این نسبت، زنان با افزایش چربی شکمی درد بیشتری را تجربه کردند. زنان با سطوح بالاتر چربی احشایی دو برابر بیشتر از سایرین نقاط درد را گزارش کردند. درد مزمن در زنانی که میزان چربی زیر جلدی بیشتری داشتند 60 درصد بیشتر بود. در مردان، درد مزمن با 34 درصد چربی احشایی و 39 درصد چربی زیر جلدی همراه بود.

محققان در این مطالعه گفتند: «چربی شکمی، به ویژه چربی احشایی، با درد مزمن اسکلتی عضلانی مرتبط است، که نشان می‌دهد تجمع بیش از حد چربی ممکن است در شیوع درد بدن نقش داشته باشد».

آنها همچنین خاطرنشان کردند که اثرات درد در زنان بیشتر از مردان است که ممکن است به دلیل تفاوت در هورمون ها و توزیع چربی بدن باشد.

این تحقیق در مجله است بی حسی موضعی و داروی درد منتشر شده است و به طور مستقیم به رابطه بین چربی شکم و درد مزمن می پردازد.