به روز رسانی گوگل به شبکه ردیابی اندروید خود می تواند به مردم اجازه دهد تا حضور ردیاب های بلوتوث ناشناخته را شناسایی و گزارش دهند.

ردیاب‌های بلوتوث، مانند AirTag اپل، یک فناوری بحث‌برانگیز است که به افراد اجازه می‌دهد به طور سهوی و بدون اطلاع آن‌ها ردیابی شوند. چنین دستگاه هایی معمولاً از طریق اتصال بلوتوث مکان خود را اعلام می کنند و به همین دلیل انرژی کمی مصرف می کنند. این باعث می شود زمان شارژ نسبتا طولانی شود و به گزینه ای مناسب برای ردیابی افراد یا وسایل نقلیه تبدیل شود. نگرانی دیگر اندازه کوچک آنهاست که تشخیص ردیاب های ناشناس را برای افراد دشوار می کند.

گوگل به تازگی اعلام کرده است که در حال ارائه دو به روز رسانی جدید برای سیستم ردیابی موقعیت مکانی فیزیکی خود است که شناسایی ردیاب های ناشناس را برای کاربران دستگاه های اندرویدی آسان تر می کند. این قابلیت که چند ماه پیش برای اولین بار معرفی شد، در صورت نزدیک شدن ردیاب های ناخواسته به کاربر اعلانی ارسال می کند. البته با استفاده از ویژگی ذکر شده فقط یاب های مبتنی بر بلوتوث قابل شناسایی هستند، نه ردیاب هایی که از سایر فناوری های ارتباطی استفاده می کنند.

یکی دیگر از محدودیت‌های Google برای شناسایی ردیاب‌های ناشناس، نیاز به تطبیق آنها با سرویس Find My Device این شرکت است. اگر مکان یاب با این سیستم سازگار نباشد، شناسایی نخواهد شد و احتمالاً توسط تلفن به عنوان یک دستگاه دارای بلوتوث شناسایی می شود. البته لازم به ذکر است که اکثر دستگاه های ردیاب موجود در بازار از سرویس گوگل پشتیبانی می کنند و محصولات سازگار پس از Apple Airtags با سیستم مستقل بیشترین سهم را در بازار دارند. خوشبختانه پس از شناسایی ردیاب توسط گوشی، دستورالعمل های مورد نیاز برای غیرفعال ، آن به کاربر نمایش داده می شود تا نگران حفظ حریم خصوصی خود نباشد.

در سال های اخیر، شرکت های بزرگ فناوری به دلیل توسعه سیستم های ردیابی مبتنی بر بلوتوث مورد انتقاد قرار گرفته اند که برخی از آنها به دادگاه کشیده شده اند. به عنوان مثال، در یک شکایت علیه اپل، عنوان شد که Airtags این شرکت به مجرمان کمک می کند تا قربانیان را در چندین پرونده قتل پیدا کنند. در پاسخ به این اتهامات، اپل و گوگل اعلام کردند که برای توسعه یک سیستم یکپارچه برای شناسایی ردیاب های بلوتوث ناشناس که در هر دو سیستم عامل اندروید و iOS در دسترس خواهد بود، با یکدیگر همکاری خواهند کرد.

ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) که اخیراً توسط ،‌های فضایی تهدید شده بود، برای جلوگیری از حادثه برای دومین بار در کمتر از یک هفته مجبور شد مدار خود را تغییر دهد.

وجود ، های فضایی در اطراف سیاره به تهدیدی جدی برای ماهواره ها و اجرام در مدار سیاره ما تبدیل شده است و حتی ایستگاه فضایی بین المللی نیز از آن در امان نیست. این ایستگاه که کمتر از یک هفته پیش باید مانور فضایی انجام می داد تا در معرض ، های فضایی قرار نگیرد، بار دیگر در معرض همین تهدید قرار گرفت. البته در حال حاضر هیچ خطری برای ایستگاه و فضانوردان داخل آن وجود ندارد و احتمال برخورد کاهش یافته است.

به گفته ناسا، روز دوشنبه، فضاپیمای روسی پروگرس 89، رانشگرهای خود را به مدت 3 دقیقه و 30 ثانیه شلیک کرد تا ایستگاه فضایی بین المللی را از مسیر ، های فضایی که به دور زمین می چرخند، خارج کند. آخرین مانور فضاپیمای روسی باعث شد که مدار ایستگاه زمین 500 متر بالاتر از قبل باشد. شش روز قبل از مانور فوق، ما شاهد راه اندازی مجدد موتورهای همان فضاپیما برای جلوگیری از برخورد با بقایای یک ماهواره هواشناسی نظامی برای حدود پنج دقیقه بودیم.

چقدر احتمال دارد که ایستگاه فضایی بین المللی با ، برخورد کند؟

در سال‌های اخیر، نگرانی کارشناسان در مورد افزایش آلودگی فضا و فراوانی ،‌های فضایی در مدار پایین زمین (LEO) جدی‌تر شده است. در سرعت های بالا، برخورد اجسام کوچک می تواند صدمات جدی به فضاپیماها و ماهواره ها وارد کند و به دلیل غیرقابل دسترس بودن تجهیزات نجات، خطر قابل توجهی را به همراه داشته باشد. تلاش‌های مهندسان و دانشمندان برای یافتن راه‌حلی برای کاهش بار ،‌های فضایی تاکنون موفقیت‌آمیز نبوده و ایده‌های عملی و قابل اجرا کمی ارائه شده است.

افزایش شدید تعداد ماهواره هایی که در دهه گذشته به مدار زمین فرستاده شده اند، خطر برخوردهای فضایی را به طور چشمگیری افزایش داده است. حتی یک برخورد منفرد می تواند انشعابات کوچک زیادی ایجاد کند که می توانند با زنجیر به هم متصل شوند تا حوادث بیشتری ایجاد کنند. این پدیده را آبشار اپیزودیک یا سندرم کسلر نیز می‌نامند و بیانگر این احتمال است که استفاده از ماهواره‌های فضایی در نسل‌های آینده غیرممکن باشد.

ناسا به طور مداوم درگیر پیش بینی و تعیین مسیر حرکت احتمالی ، های فضایی و توسعه یک سیستم نظارت بر سلامت و پیشگیری از حوادث است. در این فرآیند، داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط نهادهای دیگر مانند آژانس فضایی اروپا و وزارت دفاع ایالات متحده نیز برای انجام مانورهای فضایی برای تغییر مسیر اجرام مهم مانند ایستگاه فضایی بین‌المللی در صورت لزوم استفاده می‌شود.

تحقیقات جدید نشان می دهد که یک مصاحبه دو ساعته با استفاده از هوش مصنوعی برای تقلید از شخصیت افراد و آگاهی از علایق و ارزش های آنها کافی است.

بر اساس مقاله جدیدی که توسط محققان دانشگاه استنفورد و بخش DeepMind گوگل منتشر شده است، یک مدل هوش مصنوعی می تواند شخصیت افراد را تنها در دو ساعت مدل سازی و تقلید کند. در مدت مذکور اطلاعات مختلفی از فرد درخواست می شود که شامل خاطرات، افکار و نظرات در مورد موضوعات مختلف می باشد. برای چنین مدلی، هوش مصنوعی تقلیدی نام مناسبی برای مقایسه با هوش مصنوعی تولیدی به نظر می رسد.

هزار نفر از سنین مختلف، جنسیت، نژاد، سطح تحصیلات و سوگیری سیاسی در آخرین تحقیق انجام شده توسط یک دانشجوی دکترا در دانشگاه استنفورد شرکت داشتند. به هر فرد 100 دلار برای مصاحبه با هوش مصنوعی پرداخت شد و مدلی از شخصیت آنها ساخته شد. در مرحله بعد، یک سری سوالات و نظرسنجی برای سنجش میزان مطابقت مدل مجازی با شخصیت واقعی فرد انجام شد. نتایج نشان می دهد که هوش مصنوعی به طور متوسط ​​توانسته است تا 85 درصد از انتخاب های افراد را به درستی پیش بینی کند.

در این مقاله، اصطلاح «عوامل شبیه‌سازی» برای شخصیت‌های مجازی شبیه‌سازی‌شده استفاده می‌شود و می‌تواند برای تسهیل اموری مانند مطالعات اجتماعی و تحقیقات در جایی که استفاده از افراد واقعی غیراخلاقی، پرهزینه یا غیرعملی است، استفاده شود. البته این مدل های هوش مصنوعی با ابزارهای محبوب امروزی کمی متفاوت هستند. زیرا هدف از ایجاد آن آسانتر و سریعتر ، کارها برای کاربران نیست. چنین مدل هایی به منظور یادگیری و تقلید از الگوهای شخصیتی ایجاد خواهند شد که شاید بتوان از آنها برای پیش بینی رفتار کاربران در شبکه های اجتماعی در آینده نزدیک استفاده کرد.

آیا هوش مصنوعی تقلبی می تواند خطرناک باشد؟

شکی نیست که تقلید از شخصیت افراد می تواند نگرانی های بسیاری را ایجاد کند; به خصوص اگر کپی های مجازی بدون رضایت افراد و اطلاعات آنها ساخته شود. چنین ابزارهایی می توانند راه را برای ایجاد محتوای جعلی عمیق با شباهت بسیار زیاد به نسخه واقعی و انتشار موجی از اطلاعات و اخبار جعلی در رسانه ها هموار کنند. ناگفته نماند که تست هایی که برای بررسی شباهت هوش مصنوعی به شخصیت واقعی افراد استفاده می شود، چندان پیچیده نیستند و نمونه های رایج و ساده ای در علوم اجتماعی هستند. در نتیجه در حال حاضر جای نگرانی نیست.

در تحقیقات جدید منتشر شده، دانشمندان ادعا می‌کنند که کودکانی که در کشورهای جنگ‌زده زندگی می‌کنند در معرض آسیب‌های ناخواسته در سطح مولکولی و DNA قرار می‌گیرند که می‌تواند اثرات مادام‌العمر بر سلامتی آنها داشته باشد.

محققان دانشگاه سوری در انگلیس برای اولین بار نمونه های بزاق جمع آوری شده از 1507 کودک پناهنده سوری را که در اردوگاه های موقت در داخل لبنان زندگی می کردند، بررسی کردند. این کودکان 6 تا 19 ساله غربالگری و از نظر متیلاسیون DNA مورد بررسی قرار گرفتند. در طی فرآیند فوق، مواد شیمیایی ناخواسته به ماده ژنتیکی سلول اضافه می‌شود و امکان روشن یا خاموش ، ژن‌های خاص را فراهم می‌کند.

نظرسنجی هایی نیز برای ارزیابی میزان قرار گرفتن کودکان در معرض جنگ توسط خود محققان یا والدینشان انجام شد. نتایج نشان داد کودکانی که با شدت یا مدت زمان بیشتری در معرض جنگ قرار گرفتند، تغییرات جامع تری در سطح DNA داشتند و چندین ناحیه خاص از ماده ژنتیکی آنها تغییر کرد. برخی از مناطق درگیر امور حساس و حیاتی مانند انتقال پیام های عصبی بودند و هر تغییری در آن ها می توانست عواقب جدی داشته باشد.

تحقیقات قبلی نشان داده است که آسیب های روانی دیگر مانند تروما، فقر و قلدری می تواند باعث تغییر در DNA شود. البته تغییرات ناشی از جنگ با الگوهای قبلی متفاوت بود. در نتیجه می توان گفت که جنگ با تغییر مناطق منحصر به فرد در ماده ژنتیکی افراد می تواند اثرات جسمی و روانی خود را بر قربانیان بگذارد. کند شدن روند رشد و نمو بخش های مختلف از جمله مغز از دیگر اثرات فیزیکی غیرمستقیم جنگ بر کودکان است.

DNA کدام کودکان در جنگ بیشتر آسیب می بیند؟

یکی دیگر از یافته های جدیدترین تحقیقات، که بخشی از مطالعه کوهورت BIOPATH بر روی کودکان مهاجر است، تأثیر قوی تر جنگ بر DNA دختران در مقایسه با پسران است. ژن های دخیل در پاسخ به استرس و رشد مغز بیشترین تغییرات را در کودکان مشاهده کردند. اما بروز آن در دختران بیشتر است. محققان انتظار دارند که به همین دلیل، اثرات جنگ در دختران شدیدتر ظاهر شود و بیشتر طول بکشد و سلامت آنها را با مشکلات جدی مواجه کند.

محققان نانوتکنولوژی در یکی از دانشگاه های بریتانیا توانستند زنجیره ای از نشاسته با قطر 200 برابر کوچکتر از موی انسان ایجاد کنند که تمام رکوردهای قبلی را شکست.

شیمیدانان دانشگاه کالج لندن (UCL) اخیراً اعلام کردند که موفق به ایجاد نازک ترین ماکارونی جهان شده اند. البته منظور آنها از اسپاگتی رشته ای غیرقابل تشخیص از نانوالیاف نشاسته ای با قطر فقط 372 نانومتر است. شایان ذکر است که عدد ذکر شده حتی کمتر از طول موج نور مرئی است و در دنیای نانو عدد شگفت انگیزی برای پلیمر است.

نانوالیاف نشاسته ای چه پتانسیلی دارند؟

نخ های نازک ساخته شده از نشاسته می توانند کاربردهای مختلفی از جمله در پزشکی و سلامت داشته باشند. به عنوان مثال، نانوالیاف نشاسته ای می توانند بهبود زخم را تسریع کنند و استفاده از آنها در پانسمان زخم مفید بوده است. زیرا می تواند از ورود باکتری ها به محل جلوگیری کند، در حالی که از عبور رطوبت جلوگیری نمی کند. جالب است بدانید که محققان طی این تحقیقات نشاسته مصنوعی در آزمایشگاه ایجاد نکردند. بلکه نشاسته مورد نظر را از آرد طبیعی به دست می آوردند.

فرآیندی که در تحقیقات مدرن برای ساخت نانوالیاف نشاسته ای استفاده می شود، الکتروریسی نامیده می شود، که در آن بار الکتریکی باعث می شود موادی مانند آرد به حالت مایع در داخل یک لوله فلزی بسیار نازک به قطر چند نانومتر کشیده شوند. عبور نشاسته از طریق لوله فلزی تقریباً مشابه فرآیند سنتی تولید اسپاگتی است. با این تفاوت که در اینجا نیروی مکانیکی وجود ندارد و دهانه لوله ها بسیار کوچکتر است.

روش های قبلی ساخت نانوالیاف نشاسته ای مستلزم ساخت این ماده در آزمایشگاه بود که به زمان و انرژی زیادی نیاز داشت. اما روش جدید بسیار مقرون به صرفه و سریعتر است. زیرا از نشاسته طبیعی و ارزان به عنوان منبع اولیه استفاده می کند. گیاهان از نشاسته برای ذخیره گلوکز استفاده می کنند. در نتیجه نه تنها ارزش غذایی دارد بلکه می تواند در ساختار سایر مواد نیز استفاده شود. زیست تخریب پذیری نشاسته مزیت دیگری در مقایسه با سایر پلیمرهای تجزیه ناپذیر یا زیست تخریب پذیر است که می تواند به عنوان جایگزینی سازگار با محیط زیست در صنایع مختلف در آینده مورد استفاده قرار گیرد.

کیبورد جدید تماس گرفت DS Pixel اعلام شد که سازندگان آن سعی کرده اند راه حلی برای مشکل تایپ روی صفحه نمایش لمسی ارائه دهند. در واقع این کیبورد نوآورانه به عنوان نمایشگر دوم نیز عمل می کند و یک کاور جداشونده جداگانه با کلیدهای فیزیکی کیبورد روی آن قرار می گیرد.

اگر تجربه تایپ با کیبورد یا تبلت تمام لمسی رایانه را دارید، احتمالاً می دانید که تایپ متن روی آن ها سرگرم کننده نیست و کاربران نمی توانند تجربه خوبی از آن ها به دست آورند. به دلیل همین موضوع، سازندگان کیبورد DS Pixel سعی کرده اند محصولی با قابلیت لمسی بسازند که تجربه ای مشابه با کیبوردهای فیزیکی داشته باشد و تا حدودی در این مسیر موفق بوده اند.

صفحه کلید DS Pixel از یک صفحه نمایش لمسی با صفحه ای تشکیل شده است که روی آن لایه ای از سوئیچ های ثابت قرار گرفته است. این لایه شفاف می تواند بازخورد مشابهی از کلیدهای واقعی روی صفحه کلیدهای فیزیکی را به انگشتان کاربر منتقل کند و تایپ با صفحه کلید لمسی را لذت بخش تر از قبل کند. همچنین می توان لایه فوق را از صفحه لمسی جدا کرد تا یک صفحه ثانویه به دست آید. اگرچه نسبت تصویر کمی عجیب است و نمی توان انتظار استفاده زیادی از صفحه کلید داشت.

سازندگان کیبورد DS Pixel کمپینی را در پلتفرم کیک استارتر راه اندازی کرده اند تا برای تولید انبوه محصول خود سرمایه جمع آوری کنند. سرمایه گذاران اولیه می توانند نسخه ای از صفحه کلید با نرخ دریافت لمسی 1000 هرتز را با قیمت 349 دلار دریافت کنند. همچنین با پرداخت 419 دلار به نسخه پیشرفته تری با نرخ دریافت لمسی 8000 هرتز دسترسی پیدا می کنید که برای گیمرها در نظر گرفته شده است. پیش بینی می شود قیمت خرده فروشی این محصول پس از ورود به بازار بین 580 تا 640 دلار باشد.

مشخصات و ویژگی های صفحه کلید DS Pixel

یکی از ویژگی های کلیدی کیبورد DS Pixel صفحه نمایش لمسی با نرخ تازه سازی 60 هرتز است که وضوح تصویر 3840 در 1100 پیکسل را در اختیار کاربر قرار می دهد. این محصول مجهز به پورت HDMI برای انتقال تصویر است و می تواند نقش یک مانیتور مستقل را نیز ایفا کند. باتری داخلی 20000 میلی آمپر ساعتی دستگاه می تواند انرژی کافی برای روشن نگه داشتن صفحه نمایش تا 12 ساعت فراهم کند. مدت زمان لازم برای شارژ باتری 3 ساعت است.

صفحه‌کلید DS Pixel تاکید خاصی بر سفارشی‌سازی دارد و از آنجایی که از کلیدهای مجازی استفاده می‌کند، می‌توان طرح کلید آن را به راحتی تغییر داد. این نرم افزار صفحه کلید سفارشی امکانات زیادی را برای سفارشی سازی ارائه می دهد و برای ویندوز، مک، لینوکس و اندروید در دسترس است. خریداران می توانند صفحه کلید را به طور همزمان از طریق وای فای 2.4 گیگاهرتز یا بلوتوث به سه دستگاه متصل کنند. همچنین یک پورت USB-C روی بدنه برای اتصال از طریق کابل برای کاهش تاخیر در بازی ها وجود دارد.

از دیگر مشخصات صفحه کلید DS Pixel می توان به صفحه نمایش IPS با حداکثر روشنایی 300 نیت و پشتیبانی 100 درصدی از طیف رنگی sRGB اشاره کرد. دو بلندگو برای پخش صدای استریو در بدنه تعبیه شده است و امکان همگام سازی صدای آنها با افکت نور کلیدها وجود دارد. توان مصرفی این صفحه کلید 3.2 کیلوگرمی 7 وات است. اگرچه بدون نیاز به باتری می توان از آن به برق متصل شد.

یک استارت آپ هوش مصنوعی اخیرا ادعا کرده است که می خواهد ابزاری برای ایجاد دنیای سینمایی شبیه به دنیای واقعی ایجاد کند. این استارت آپ برای رسیدن به هدف خود یک دوربین 360 درجه را به افراد متصل می کند تا داده های مورد نیاز برای آموزش مدل های خود را فراهم کند.

هوش مصنوعی مولد می‌تواند تصاویر، متن و حتی موسیقی متنوعی تولید کند، اما اگر از آن برای ایجاد جهان‌های مجازی شبیه دنیای واقعی استفاده کنیم، چه؟ در همین راستا استارت آپ تازه تاسیس Odyssey قصد دارد استفاده از مدل های مولد را در یک مرحله بهبود بخشد و امکان ایجاد جهان های سینمایی را در اختیار توسعه دهندگان قرار دهد. طبیعتاً برای رسیدن به چنین هدفی نه تنها به یک مدل نرم افزاری پیشرفته نیاز است، بلکه از دوربین های ویژه ای نیز برای جمع آوری داده ها استفاده می شود.

استارت آپ Odyssey اعلام کرد که دوربین های ویژه ای با مکانیزم ضبط تصویر پیشرفته ساخته است که برای جمع آوری داده ها از محیط های مختلف استفاده می شود. هر کدام از این دوربین ها حدود 11 کیلوگرم وزن دارند و به صورت کوله پشتی بر روی دوش افراد قرار می گیرند. از ویژگی های آن می توان به 6 لنز مختلف و 2 حسگر لیدار اشاره کرد که در کنار دستگاه اندازه گیری اینرسی (IMU) با مجموعه شتاب سنج و ژیروسکوپ قرار گرفته اند.

مزیت ایجاد یک دنیای مجازی فراطبیعی چیست؟

دوربین ارائه شده توسط Odyssey شباهت زیادی به دوربین های گوگل دارد که برای ضبط تصاویر در حالت نمای خیابان گوگل مپس استفاده می شود. مدیران Odyssey ادعا می کنند که دوربین آنها می تواند عکاسی 360 درجه را با وضوح 3.5K انجام دهد و داده های اضافی مانند عمق اجسام و فاصله آنها از ناظر تا فایل خروجی را اضافه کند. در نهایت اطلاعات به دست آمده توسط الگوریتم های ویژه برای استفاده در توسعه هوش مصنوعی مولد با امکان ساخت جهان های مجازی پردازش می شود.

Odyssey اولین شرکتی نیست که به فکر ساختن دنیای مجازی است. متا پروژه مشابهی به نام Hyperscape دارد. اگرچه هنوز مشخص نیست که روند ساخت چنین جهان‌هایی چگونه انجام می‌شود، اما بنیانگذاران Odyssey بیان می‌کنند که از مدل‌های متعددی برای طراحی اشکال هندسی، موتور نورپردازی و حرکت استفاده می‌شود و خروجی‌های آنها در پایان با هم ترکیب می‌شوند. این شرکت تاکنون 27 میلیون دلار سرمایه جذب کرده است، اما احتمالاً برای رسیدن به نتیجه مطلوب به پول بیشتری نیاز خواهد داشت. صنعت بازی و استودیوهای فیلم مشتریان بالقوه چنین محصولی خواهند بود.

سازمان آموزش و پرورش ایالات متحده به نمایندگی از مدارس این کشور، علیه چندین شرکت بزرگ فناوری به دلیل ایجاد وابستگی و معتاد ، دانش آموزان به اپلیکیشن ها و شبکه های اجتماعی شکایت کرده است. در میان شرکت‌های متهم نام‌های بزرگی مانند گوگل، تیک توک، اسنپ و زیرمجموعه‌های متا از جمله اینستاگرام هستند.

یک قاضی در اوکلند، کالیفرنیا، اخیراً شکایت وزارت آموزش ایالات متحده علیه شرکت های فناوری را پذیرفت. چنین تصمیمی می تواند در بیش از 150 پرونده حقوقی زمینه خسارت این شرکت ها را فراهم کند. هرچند تاکنون در 600 پرونده حقوقی توانسته اند از پرداخت غرامت خودداری کنند. شایان ذکر است که رای این قاضی برخلاف تصمیم چند ماه پیش دادگاه عالی کالیفرنیا به نفع شرکت های فناوری است. اما همچنان اعتبار قانونی دارد و شاکیان می توانند بر اساس آن اقدام قانونی کنند.

اگرچه شکایت علیه گوگل، متا، اسنپ و تیک تاک پذیرفته شد، اما قاضی برخی از اتهامات علیه آنها از جمله سهل انگاری در حمایت از کودکان و نوجوانان در سیستم عامل های سانسور شده را رد کرد. دلیل این اقدام یکی از قوانین مخابراتی آمریکا است که از شرکت های اینترنتی در برابر برخی هزینه ها محافظت می کند. همچنین سخنگویان گوگل و متا در واکنش به شکایت اخیر اعلام کردند که هیچ تخلفی از سوی آنها صورت نگرفته و این شرکت ها اقداماتی را برای محافظت از کاربران جوان انجام داده اند.

دلایل اصلی شکایت از متا و سایر شرکت های فناوری چیست؟

به نظر می رسد این قاضی از کالیفرنیا نظر چندان مثبتی درباره شرکت های فناوری ندارد. زیرا چندی پیش، قبل از شکایت چندین دادستان آمریکایی از متا. در این پرونده، میتا متهم به وابستگی عمدی کودکان به اینستاگرام و فیسبوک شد. تیک توک نیز با اتهامی مشابه مواجه است و چندین ایالت آمریکا علیه آن شکایت کرده اند. از دیگر مواردی که زمینه شکایت از شرکت‌های صاحب شبکه‌های اجتماعی را فراهم می‌کند، می‌توان به ایجاد بستری برای تشویق صرف وقت ناسالم در کودکان و نوجوانان اشاره کرد.

آموزش و پرورش آمریکایی معتقد است که شبکه های رسانه های اجتماعی برای معتاد ، کودکان به استفاده مداوم از آنها طراحی شده اند و برای این منظور از الگوریتم ها و قابلیت های خاصی استفاده می کنند که می تواند بر جنبه های اجتماعی زندگی دانش آموزان تأثیر بگذارد. مدارس آمریکا شبکه های اجتماعی را یکی از دلایل اصلی شیوع اختلالات روانی و بیماری های اعصاب در بین دانش آموزان می دانند و اتکای خود به آن را مشابه کارخانه های تولید سیگار می دانند.

SynthID یکی از ویژگی های بخش هوش مصنوعی گوگل است که به توسعه دهندگان این امکان را می دهد تا واترمارک های دیجیتال را به خروجی های تولید شده توسط مدل های تولیدی اضافه کنند. از واترمارک می توان برای تشخیص چنین متون و حتی تشخیص نوع قالب استفاده شده استفاده کرد.

Google SynthID چیست؟

گسترش استفاده از مدل های زبان مولد برای تولید متن، نیاز به ابزارهایی را برای شناخت این نوع محتوا آشکارتر کرده است. برای این منظور، گوگل از فناوری SynthID خود برای واترمارک ، متن تولید شده با هوش مصنوعی استفاده می کند تا به راحتی قابل تشخیص باشد. گوگل اکنون اعلام کرده است که ابزار مذکور منبع باز برای توسعه دهندگان دیگر خواهد بود تا از آن برای واترمارک ، خروجی های مدل خود استفاده کنند.

ابزار SynthID گوگل از طریق کیت توسعه هوش مصنوعی Generative Responsible این شرکت در دسترس علاقه مندان قرار گرفته است که ویژگی ها و قابلیت های دیگری را برای توسعه دهندگان فراهم می کند. رئیس بخش DeepMind گوگل خاطرنشان کرد که هدف از چنین اقدامی تسهیل توسعه هوش مصنوعی اخلاقی و مسئولانه است.

اهمیت واترمارک در خروجی مدل زبان به طرز چشمگیری افزایش یافته است و حتی ایالت کالیفرنیا به دنبال اجباری ، استفاده از واترمارک برای همه مشاغل است. با کمک این قابلیت می توان از انتشار اخبار جعلی به خصوص در حوزه سیاسی یا محتوای غیراخلاقی جلوگیری کرد. از سال گذشته، دولت چین توسعه دهندگان را مجبور به استفاده از واترمارک روی ابزارهای هوش مصنوعی برای تولید متون کرده است. در حال حاضر چت بات Geminai مجهز به SynthID است و متون آن قابل ردیابی و شناسایی هستند.

گوگل برای اولین بار در تابستان امسال از ابزار SynthID خود رونمایی کرد که می تواند متن، تصاویر، ویدئوها و فایل های صوتی را با قرار دادن واترمارک های مخفی بر روی آنها تشخیص دهد. گوگل ادعا می کند که نسخه متنی ویژه این ابزار متن را به گونه ای تغییر می دهد که تشخیص آن را برای رایانه ممکن می کند. اما خوانندگان متوجه چنین تغییراتی در متن نمی شوند. همچنین اشاره شد که استفاده از واترمارک تاثیری بر کیفیت، دقت، سرعت و خلاقیت خروجی ندارد که در گذشته مشکل مهمی برای چنین ابزارهایی به حساب می آمد.

گزارش های غیر رسمی حاکی از آن است که اینتل به دنبال شریک و سرمایه گذار برای یکی از زیرمجموعه های خود به نام Altra است که حدود یک دهه پیش آن را به قیمت 16 میلیارد دلار خریداری کرد.

چرا اینتل می خواهد سهام آلترا را بفروشد؟

در ماه های اخیر، اینتل با مشکلات زیادی از جمله کمبود نقدینگی مواجه بوده است. این شرکت برای برون رفت از وضعیت ناخوشایند فعلی تصمیم به فروش چند سهام آلترا برای تامین نقدینگی گرفت. یک منبع ناشناس در مصاحبه با CNBC اشاره کرد که تعداد مورد نیاز اینتل حدود 17 میلیارد دلار است که معادل ارزش Ultra خریداری شده است. اینتل در سال 2015 آلترا را به قیمت 16.7 میلیارد دلار خریداری کرد.

کاهش ارزش سهام و کاهش سهم بازار تراشه بزرگترین مشکلات اینتل در سال گذشته بوده است که منجر به زیان هنگفتی برای این غول تراشه شده است. مدیران اینتل به دنبال تغییرات در مقیاس بزرگ هستند و می خواهند سرمایه گذاران خصوصی را برای تامین پول نقد وارد کنند. البته، اینتل از کمک ها و وام های چند میلیارد دلاری دولتی نیز بهره مند شده است. اما او همچنان درگیر مشکلات مالی زیادی است.

سخنگوی اینتل از اظهار نظر در مورد آخرین گزارش خودداری کرد. اما این شرکت در گذشته گفته بود که می خواهد از Altra از طریق عرضه اولیه عمومی، احتمالاً در سال 2026، درآمد کسب کند. کاهش شدید ارزش سهام، رقیب دیرینه آن، کوالکام، تمایل خود را برای خرید کامل اینتل اعلام کرده است. البته چنین اتفاقی دور از واقعیت به نظر می رسد; زیرا چالش ها و موانع قانونی زیادی برای انحصار کوالکام وجود خواهد داشت.

حضور گسترده و موفق انویدیا در بازار تراشه‌های هوش مصنوعی، همراه با تقاضای بالای کاربران برای پردازنده‌های کامپیوتری AMD، باعث شد ارزش سهام اینتل طی سال گذشته 50 درصد کاهش یابد. با این حال، با تزریق پول از طریق سهام خصوصی و صندوق های سرمایه گذاری، موقعیت اینتل ممکن است در آینده اندکی بهبود یابد.