استیو وزنیاک، یکی از بنیانگذاران اپل، در پایان عمرش به ارزش بازار اپل یا دستاوردهای مالی خود فکر نخواهد کرد، اما چیزی که در آن روزها به یاد خواهد آورد خنده و شادی است که در کنار خانواده و دوستانش تجربه کرده است.

به گزارش CNBC، استیو وزنیاک می گوید که در پایان عمرش چیزی که به یاد می آورد، تاسیس اپل و مسائل مربوط به دارایی هایش نخواهد بود. او می گوید در عوض، می خواهد به خنده ها و شادی هایی که با خانواده و دوستانش داشته فکر کند. وزنیاک اخیراً با فارغ التحصیلان دانشگاه کلرادو بولدر صحبت کرد و گفت که دیگران بهتر است همین مسیر را در نظر بگیرند.

وزنیاک می‌گوید که می‌خواهد هنگام مرگ یادش بماند که بخندد

در حین سخنرانی وزنیاک خاطره ای را بیان کرد. او امروز در هواپیمایی بود که برای فروش یک شرکت میلیارد دلاری پرواز می کرد و سپس به شهر دیگری پرواز می کرد. در آن لحظات با خود فکر کرد: “اوه، وزنیاک 73 ساله! اگر من بمیرم، چرا این ثروت و قدرت را می خواهی؟”

وزنیاک گفت: «می‌خواهم با یادآوری تمام جوک‌های خنده‌داری که گفتم و شنیدم بمیرم». به این نتیجه رسیدم که بخشی از زندگی که در آن موفق نشدم، بخشی از شادی های زندگی است.

وزنیاک یک معادله ساده پیشنهاد کرد تا بفهمد چقدر خوشحالیم. این معادله می گوید که سطح شادی ما برابر با لبخند منهای اخم است. او اضافه می کند که لبخند از دپارتمان های موسیقی و کمدی می آید.

یک بار، عشق وزنیاک به کمدی او را در همان مدرسه ای که در آن سخنرانی می کرد، به دردسر انداخت. در سال 1969 به اتهام هک ، سیستم های کامپیوتری دانشگاه و ارسال پیام های شوخی از دانشگاه کلرادو بولدر اخراج شد. او بعداً مجدداً در کالج در ایالت خود کالیفرنیا ثبت نام کرد و در نهایت در سال 1976 به همراه استیو جابز اپل را تأسیس کرد.