فضاپیمای Intuitive Machines دیروز روی سطح ماه فرود آمد. . . جنب. استیو آلتموس، مدیر عامل شرکت، در یک کنفرانس مطبوعاتی روز جمعه تایید کرد که اگرچه فرود کامل نبود، اما چیزی جز معجزه نبود که فضاپیما دست نخورده فرود آمد.

آلتموس با استفاده از یک مدل کوچک از فرودگر نشان داد که مهندسان چگونه معتقدند فضاپیمایی به نام اودیسه با توجه به جدیدترین داده‌های تله‌متری فرود آمد.

آلتموس گفت: «وسیله نقلیه در نزدیکی یا در محل فرود مورد نظر ما پایدار است. ما داده‌ها را از بافرهای فضاپیما دانلود می‌کنیم و به فضاپیما فرمان می‌دهیم.»

Intuitive Machines دیروز تایید کرد که فرودگر در ساعت 5:24 بعد از ظهر به وقت مرکزی بر روی سطح زمین فرود آمد، و این شرکت اولین نفری بود که یک فضاپیمای ساخت خصوصی را به ماه فرستاد، اما جزئیات زیادی در مورد وضعیت وسیله نقلیه ناشناخته بود. این تا حدی به این دلیل است که دوربین آنبورد، ابزاری به نام EagleCam، در هنگام فرود خاموش شد. بدون تصاویر، مهندسان مجبور بودند برای تعیین جهت فرودگر پس از فرود، به داده های دیگری تکیه کنند.

حتی امروز، این شرکت به گردآوری مجموعه رویدادهایی که منجر به فرود تاریخی شد، ادامه می دهد. این شرکت در ابتدا فکر می کرد که اولیس در واقع ایستاده بوداما آلتموس گفت که این بر اساس داده‌های تله‌متری «منسوخ» است. اطلاعات موجود نشان می دهد که فضاپیما در زمان فرود واقعاً عمودی بوده است، اما از آنجایی که به صورت افقی نیز حرکت می کرد – و کمی خیلی سریع – به احتمال زیاد یکی از پاهای آن به چیزی گیر کرده یا شکسته و باعث واژگونی آن شده است. .

خبر خوب این است که بیشتر محموله های سواری روی پانل رو به پایین قرار ندارند – تنها پنل که نیازی به کار بر روی سطح ماه ندارد. این شرکت توانست تأیید کند که بسیاری از زیرسیستم‌های اصلی، از جمله پنل‌های خورشیدی که انرژی فضاپیما و محموله‌های درونی را تامین می‌کنند، به خوبی کار می‌کنند.

بخش اعظم موفقیت این ماموریت به دلیل تفکر بسیار سریع کنترلرهای ماموریت Intuitive Machines – و یک شانس ساده بود.

استیو آلتموس، مدیر عامل شرکت Intuitive Machines، طی یک کنفرانس مطبوعاتی پس از فرود IM-1. اعتبار تصویر: ناسا

مشکلات ناوبری پس از آن آغاز شد که اولیس یک مانور برنامه ریزی شده به نام درج مداری ماه را در شامگاه چهارشنبه انجام داد که آن را در مداری بیضوی به دور ماه قرار داد. آلتموس گفت که این بسیار اتفاقی بود، زیرا کنترل کننده های ماموریت را وادار کرد تا خیلی زودتر از حد انتظار از یک زیر سیستم ناوبری به نام «مسافت یاب لیزری» استفاده کنند (لیزرها قرار بود برای اولین بار در طول فرود نهایی فعال شوند. فاز). ).

پس از بررسی داده‌ها، شرکت در صبح فرود متوجه شد که لیزرها کار نمی‌کنند زیرا سوئیچ ایمنی فیزیکی قطعه را در حالی که هنوز روی زمین بود خاموش نکرده بودند.

این لیزرها متغیرهای حیاتی برای فرود، مانند ارتفاع و سرعت افقی را تعیین می کنند. با ناکارآمدی آنها، اولیس می توانست به سرنوشت بسیاری از فرودگرهای دیگر تسلیم شود و به سطح زمین سقوط کند. این شرکت گزینه های انگشت شماری را در نظر گرفت، اما در نهایت تصمیم گرفت از محموله لایدار داپلر ناسا استفاده کند که به عنوان یک نمایش فناوری به کار می رود. آنها به اودیسه دستور دادند که دو ساعت دیگر به دور ماه بچرخد تا به آنها زمان بیشتری برای بارگذاری وصله های نرم افزاری و بازنشانی سیستم هدایت، ناوبری و کنترل فرودگر بدهد.

این یک سیو در آخرین لحظه قابل توجه بود. پراسون دسای، معاون مدیر مأموریت فناوری فضایی ناسا، در کنفرانس خبری گفت که آژانس امیدوار است فناوری داپلر لیدار را به سطح آمادگی فناوری (TRL) 6 برساند، اما اعدام موفقیت‌آمیز او در کشتی اودیسه باعث شد. در TRL 9، بالاترین سطح آمادگی.

او گفت: “همه این کار سخت دیروز زمانی که یک مشکل فنی وجود داشت نتیجه داد و تیم ها تصمیم گرفتند که بهتر است تلاش کنند تا تغییر را ایجاد کنند و بر روی این نمایش فناوری ایجاد کنند.” تنها چیزی که ما از تله‌متری دریافتی می‌فهمیم، که تا کنون محدود است، تا زمانی که همه داده‌ها را برگردانیم، این است که این فناوری به خوبی کار کرده است.