20 مه 2003 آژانس فضایی اروپا اعلام کرد که چهار فضاپیمای خوشه‌ای آن مجموعه‌ای قابل توجه از مشاهدات را انجام داده‌اند که منجر به پیشرفت‌های عمده در درک منشأ یک نوع عجیب و گیج‌کننده از شفق شده است.
ماموریت خوشه ای برای اولین بار در نوامبر 1982 پیشنهاد شد. این ایده به عنوان پیشنهادی برای مطالعه مناطق “مغناطیس کره” و “دم مغناطیسی” زمین در مدار قطبی ایجاد شد.
ایده خوشه بعدها اهمیت پیدا کرد و در سال 1996 فضاپیما آماده پرتاب شد. پس از چند تأخیر جزئی، آریان 5 در 4 ژوئن 1996 از کورو، گویان فرانسه بلند شد و یک صورت فلکی از چهار ماهواره را حمل کرد.
متأسفانه بارهای سنگین آیرودینامیکی باعث از کار افتادن آن و فعال شدن سیستم تخریب خودکار شد.
برای بازیابی برخی از ابزارهای منحصر به فرد از این ماموریت، ESA تصمیم گرفت تا پنجمین ماهواره برای این گروه (به نام فونیکس) بسازد.
این هواپیما مجهز به قطعات یدکی و زیرسیستم های آزمایشی است که برای ماموریت خوشه ای آماده شده است.
مشخص شد که اهداف علمی ماموریت خوشه ای تنها با یک فضاپیما محقق نمی شود. بنابراین پیشنهادهایی برای بازسازی سه یا چهار فضاپیمای خوشه‌ای با اندازه کامل در کنار فضاپیمای فونیکس ارائه شده است.
بنابراین این ماموریت شامل چهار فضاپیمای یکسان بود که در یک ساختار چهار ضلعی پرواز می کردند. این نوع شفق ها به صورت نقاط روشن در جو زمین دیده می شوند و به آنها «شفق پروتون ایزوله شده» می گویند.
شفق های پروتون ایزوله زمانی رخ می دهند که شکاف هایی در میدان مغناطیسی زمین ظاهر می شوند و به ذرات خورشید اجازه عبور و برخورد با ذرات موجود در جو ما را می دهند. این اولین بار بود که ارتباط دقیق و مستقیمی بین این دو رویداد ایجاد می شد.
منبع: https://digiato.com/astronomy/cluster-spacecraft-had-made-remarkable-set-observations