محققان با استفاده از ناقل های طبیعی کوچک، یک درمان استنشاقی موثر برای تحریک سیستم ایمنی پیدا کرده اند. به این ترتیب بدن با تقویت سیستم ایمنی شانس بیشتری برای درمان سرطان پیدا می کند.

سرطان پروسه درمانی طولانی و دشواری دارد. سرطان ریه یکی از خطرناک ترین بیماری هاست که با وجود پیشرفت های اخیر در درمان، روند درمان آن همچنان پیچیده است. اغلب، این سرطان به خوبی به شیمی درمانی پاسخ نمی دهد. با این حال، محققان دانشگاه کلمبیا به یک راه حل بالقوه رسیده اند: درمان با mRNA استنشاقی IL-12.

به گزارش وبسایت Interesting Engineering، مولکول IL-12 در واقع نقش حیاتی در سیستم ایمنی بدن دارد. این مولکول به عنوان یک پیام رسان عمل می کند و سلول های T را هدف قرار می دهد. سلول های T همچنین مسئول محافظت از سیستم ایمنی هستند. بنابراین، مولکول IL-12 سلول های T را برای مقابله با تهدیداتی مانند سرطان و عفونت هدایت می کند.

مکانیسم ساخت IL-12 در فرآیندی به نام mRNA IL-12 است. دانشمندان در تلاشند راهی برای ارسال مستقیم این پیام به سلول های بدن بیابند. این باعث می شود سلول ها IL-12 تولید کنند و در نتیجه سیستم ایمنی بدن فعال می شود.

رویکرد mRNA برای درمان سرطان ریه

محققان mRNA را در حامل های طبیعی کوچکی به نام وزیکول های خارج سلولی (EVs) برای تحویل هدفمند قرار دادند. این EV ها از سلول های کلیه انسان مشتق شده و با mRNA با استفاده از یک پالس الکتریکی ملایم بارگذاری شده اند.

برای آزمایش این رویکرد، دانشمندان سلول های سرطانی ریه را به موش ها تزریق کردند. سپس، EV های بارگذاری شده با mRNA از طریق یک نبولایزر یا میکرونبولایزر به موش ها تزریق شدند. محققان مسیر EV ها را در بدن موش ها ردیابی کردند و بررسی کردند که چگونه این روش بر پاسخ سیستم ایمنی به درمان سرطان ریه تأثیر می گذارد. نتیجه این بود که EV ها به مخاط رفتند و به سلول های ایمنی به نام ماکروفاژها نفوذ کردند.

این مطالعه نشان داد که استنشاق حامل‌های طبیعی برای تولید مولکول ایمنی (IL-12 mRNA) در درمان سرطان ریه در موش‌ها بسیار مؤثر است.

استفاده از وزیکول های خارج سلولی (EVs) از سایر درمان ها بهتر عمل کرده و منجر به تومورهای کوچکتر، بقای طولانی تر در موش ها و پاسخ های ایمنی قوی تر شده است.

این درمان باعث حمله قدرتمند سیستم ایمنی به تومورها شد. همچنین تولید یک مولکول ایمنی کلیدی به نام “IFNγ” و سلول های کشنده قوی تر “CD8+ T و NK” را افزایش داد.

چی چینگ، محقق اصلی این تحقیق، می گوید:

“در این تحقیق جدید، ما نشان دادیم که اگزوزوم های استنشاقی می توانند به طور موثری به ریه برسند و محموله ضد سرطان ریه به نام mRNA IL-12 را تحویل دهند. این یک گام بزرگ رو به جلو در توسعه داروهای استنشاقی برای درمان سرطان ریه است.”

در حالی که هنوز به مطالعات انسانی بیشتری نیاز است، نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که این روش پتانسیل امیدوارکننده ای برای درمان سرطان ریه در انسان دارد. علاوه بر این، محققان موفق به ساخت واکسنی شده اند که خطر مرگ در بیماران سرطان ریه را تا 41 درصد کاهش می دهد.

نتایج این تحقیق در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است.