18 اکتبر 1967، کاوشگر ونرا 4 شوروی وارد جو زهره شد و اطلاعاتی را قبل از قطع ارتباط به زمین فرستاد.

برنامه ونرا

“ونرا” نام مجموعه ای از کاوشگرهای فضایی است که توسط اتحاد جماهیر شوروی از سال 1961 تا 1984 برای جمع آوری اطلاعات در مورد سیاره زهره به فضا پرتاب شد.

16 کاوشگر به سمت این سیاره پرتاب شد که دو کاوشگر اول قادر به ، سطح زمین نبودند. زهره 7اولین کاوشگر این سری برای فرود نرم طراحی شد و Venera 4 توانست اولین تصاویر و اطلاعات را به دانشمندان روسی مخابره کند.

به دلیل شرایط بسیار سخت و سطح زهره، تمام این سطوح فقط چند دقیقه یا حداکثر چند ساعت دوام داشتند. ابزار هر ماموریت Venera متفاوت بود، اما همه آنها شامل دوربین ها و تجهیزات تجزیه و تحلیل جو و خاک بودند.

برنامه Venera به دستاوردهای بزرگی در اکتشافات فضایی دست یافت و در واقع یکی از اولین وسایل ساخت بشر بود که وارد جو سیاره دیگری شد.

ونرا 4

فرود ونرا 4 بر روی زهره 93 دقیقه طول کشید و پس از استقرار چتر نجات در ارتفاع 52 کیلومتری، کپسول شروع به ارسال اطلاعات در مورد فشار، دما و ترکیب گاز در جو کرد. تجهیزات کنترل دمای کاوشگر دمای داخل کپسول را در منفی 8 درجه سانتیگراد حفظ کردند.

ترکیب شیمیایی جو 90-93٪ دی اکسید کربن، 0.4-0.8٪ اکسیژن، 7٪ نیتروژن و 0.1-1.6٪ بخار آب اندازه گیری شده است.

Venera 4 هیچ کمربند تشعشعی را تشخیص نداد. میدان مغناطیسی اندازه گیری شده زهره 3000 برابر ضعیف تر از زمین بود و تاج هیدروژنی 1000 برابر چگالی کمتری داشت.

همه داده ها نشان می دهد که اگر آب وجود داشته باشد، برای مدت طولانی از بین رفته است. این نتیجه با توجه به ابرهای متراکم زهره غیرمنتظره بود. این کاوشگر همچنین اولین شواهدی را ارائه کرد که نشان می دهد زهره با اندازه گیری های خود بسیار داغ است.

این ماموریت به ویژه با توجه به شکست های قبلی برنامه Venera یک موفقیت کامل در نظر گرفته شد.