بر اساس نتایج تحقیقات جدید، فروکتوز شیطان کوچک خطرناکی است که متابولیسم بسیاری از افراد را به سمت چاقی سوق می دهد. اگرچه فروکتوز بزرگترین منبع کالری نیست، اما نیاز به مصرف مقادیر بیشتری از غذاهای چرب را ایجاد می کند.

یک تحلیل بزرگ به رهبری دکتر ریچارد جانسون از دانشگاه کلرادو نشان داد که کاهش وزن به حذف یک گروه از کربوهیدرات ها یا چربی ها محدود نمی شود، بلکه هر دو را محدود می کند.

به گفته محققان، همه فرضیه ها از اهمیت کاهش غذاهای فوق فرآوری شده حمایت می کنند. اما مشخص نیست که آیا تمرکز باید روی کاهش مصرف قند، کربوهیدرات‌های با گلیسمی بالا، چربی‌ها یا چربی‌های غیراشباع چندگانه یا افزایش مصرف پروتئین باشد.

محققان تمامی این فرضیه ها را بررسی کرده اند. آنها به این نتیجه رسیدند که همه این فرضیه ها به طور کلی درست هستند. اما آنها همچنین نشان دادند که همه آنها می توانند با یک فرضیه دیگر متحد شوند: فرضیه پایداری فروکتوز.

چاقی و فروکتوز

فروکتوز نوعی قند است که به طور طبیعی در میوه ها یافت می شود. فروکتوز موجود در میوه ها با ویتامین ها و فیبر متعادل است. در نتیجه رژیم میوه ای روزانه شما هیچ مشکلی ایجاد نخواهد کرد. بدن همچنین می تواند مقادیر کمی فروکتوز را از کربوهیدرات هایی مانند گلوکز و غذاهای شور تولید کند.

مقادیر زیادی فروکتوز به شیرین کننده هایی مانند قندهای خوراکی و شربت ذرت اضافه می شود. بنابراین، غلظت این نوع شیرینی در رژیم غذایی ما می تواند به سرعت بدون اینکه متوجه شویم افزایش یابد.

جانسون و همکارانش دریافتند که متابولیسم فروکتوز در بدن باعث کاهش ترکیبی به نام آدنوزین تری فسفات (ATP) می شود. ترکیبی که انرژی را برای فرآیندهای سلولی در بدن تامین می کند.

هنگامی که سطح ATP به کمتر از مقدار لازم می رسد، به بدن سیگنال می دهد که به غذای بیشتری نیاز دارد. این شما را گرسنه می کند و در پاسخ به آن غذای بیشتری می خورید.

محققان این نظریه را فرضیه ماندگاری فروکتوز می نامند. این فرضیه فرضیه های مختلف چاقی را به هم مرتبط می کند. حتی فرضیه هایی که تا حد زیادی نامرتبط به نظر می رسند، مانند مصرف چربی در مقابل کربوهیدرات.

فروکتوز باعث می شود سوخت و ساز بدن ما به حالت کم انرژی رفته و کنترل اشتهای خود را از دست بدهیم. بنابراین غذاهای سرشار از چربی به منبع اصلی کالری تبدیل می شوند و در عین حال باعث افزایش وزن می شوند.

فروکتوز همچنین مانع از استفاده بدن از ذخایر چربی در صورت کم انرژی می شود. این الزاما یک چیز بد نیست. به عنوان مثال، خرس ها در طول خواب زمستانی با خوردن میوه و افزایش سطح فروکتوز، ذخایر چربی خود را دست نخورده نگه می دارند. اما در انسان، مصرف غذاهای شیرین و پرچرب چیزی جز افراط ناسالم به همراه ندارد.

تحقیقات بیشتری برای تعیین مکانیسم دقیق تأثیر فروکتوز بر متابولیسم و ​​چاقی مورد نیاز است. با این حال، این یافته‌ها گام مهمی در مبارزه با بدتر شدن بحران سلامت هستند.