ویجر 1، اولین فضاپیمایی است که اکنون هلیوسفر منظومه شمسی را ، می کند بعد از 46 سال مشکلات جدی در عملکرد خود دارد. به گفته ناسا، یک نقص در سیستم داده های پرواز فضاپیما باعث شد وویجر 1 به جای داده های علمی و مهندسی، الگوی غیرقابل درک و تکراری صفر و یک را مخابره کند. مهندسان ناسا اکنون در حال کار برای حل این مشکل هستند، اما فاصله 24 میلیارد کیلومتر تغییر فناوری پیری این فضاپیما به زمان نیاز دارد.

به گفته ناسا، مهندسان در حال کار برای عیب یابی یکی از سه کامپیوتر Voyager 1، Flight Data System (FDS) هستند. این فضاپیما دستورات ارسالی از زمین را نیز دریافت و اجرا می کند. با این حال، FDS آن به درستی با یکی از زیرسیستم های کاوشگر به نام واحد مدولاسیون تله متری (TMU) ارتباط برقرار نمی کند. در نتیجه هیچ داده علمی یا مهندسی به زمین مخابره نمی شود.

Voyager 1 را غیرفعال کنید. اولین فضاپیمایی که منظومه شمسی را ، کرد

وویجر 1 در سپتامبر 1977 (شهریور 1356) به فضا پرتاب شد. این کاوشگر با عملکرد بهتر از برادر خود وویجر 2، که در واقع قبل از وویجر 1 به فضا پرتاب شد، اولین فضاپیمایی بود که هلیوسفر منظومه شمسی را ، کرد و اولین فرستاده بین ستاره ای بشریت شد.

وویجر 1 اکنون 24 میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارد و حدود 22 ساعت طول می کشد تا دستورات زمین به فضاپیما برسد. این بدان معناست که تیم مهندسی باید 45 ساعت منتظر بمانند تا از Voyager 1 بشنوند و تعیین کنند که آیا اثر مورد نظر را داشته است یا خیر.

ناسا توضیح می‌دهد که یافتن راه‌حل‌هایی برای مشکلاتی که کاوشگرهای وویجر با آن مواجه می‌شوند، اغلب مستلزم بررسی اسناد اصلی قدیمی است که توسط مهندسانی نوشته شده‌اند که چنین مشکلاتی را پیش‌بینی نکرده‌اند. در نتیجه، برای جلوگیری از عواقب ناخواسته، زمان می برد تا مهندسان بفهمند که چگونه یک فرمان جدید بر عملیات فضاپیما تأثیر می گذارد.