در 1 مارس 1966، فضاپیمای ونرا 3 اتحاد جماهیر شوروی اولین فضاپیمایی بود که بر روی زهره فرود آمد.

ونرا 3 در 16 نوامبر 1965 به فضا پرتاب شد. خودروی آینده حاوی یک سیستم ارتباطات رادیویی، ابزار علمی، منابع انرژی الکتریکی و مدال هایی با نشان ارتش شوروی بود.

برنامه ونرا

“ونرا” نام مجموعه ای از کاوشگرهای فضایی است که توسط اتحاد جماهیر شوروی از سال 1961 تا 1984 برای جمع آوری اطلاعات در مورد سیاره زهره به فضا پرتاب شد.

16 کاوشگر به سمت این سیاره پرتاب شد که دو کاوشگر اول قادر به ، سطح زمین نبودند. زهره 7اولین کاوشگر این سری برای فرود نرم طراحی شد و Venera 4 توانست اولین تصاویر و اطلاعات را به دانشمندان روسی مخابره کند.

با توجه به شرایط و سطح بسیار ناهموار زهره، همه این فرودها فقط چند دقیقه یا حداکثر چند ساعت به طول انجامید. ابزارهای هر ماموریت Venera متفاوت بود، اما همه آنها شامل دوربین ها و تجهیزات تجزیه و تحلیل جو و خاک بودند.

برنامه Venera به دستاوردهای بزرگی در اکتشافات فضایی دست یافت و در واقع یکی از اولین وسایل ساخت بشر بود که وارد جو سیاره دیگری شد.

ونرا 3

Venera 3 شامل یک کاوشگر ورودی است که برای ورود به جو زهره طراحی شده است، یک چتر نجات و یک فضاپیمای حامل که کاوشگر ورودی را به زهره می برد.

ماموریت این فضاپیما فرود آمدن روی سطح زهره بود. مسیر اولیه کاوشگر 60550 کیلومتر از زهره بود. بنابراین یک مانور اصلاح مسیر در 26 دسامبر 1965 انجام شد که کاوشگر را در مسیر برخورد با سیاره قرار داد. تماس با کاوشگر در 15 فوریه 1966 به احتمال زیاد به دلیل گرمای بیش از حد لغو شد.

این کاوشگر در 1 مارس 1966 بر روی زهره سقوط کرد و اولین کاوشگر فضایی بود که به سطح سیاره دیگری رسید. این برخورد قبل از بازگشت داده های سیاره ای به زمین رخ داد.