در 26 نوامبر 1965، فرانسه با پرتاب آستریکس به ششمین کشوری تبدیل شد که ماهواره در مدار داشت. نام این ماهواره برگرفته از شخصیت معروف کمدی فرانسوی رنه گوسینی است.

هدف اصلی پرتاب آستریکس آزمایش پرتابگر دیامانت بود، اگرچه این ماهواره برای مطالعه یونوسفر نیز طراحی شده بود.

فرانسه توانست به لطف سه عامل مرتبط، آستریکس را نسبتاً سریع طراحی، بسازد و راه اندازی کند:

• دانش به دست آمده از دانشمندان نازی و کار آنها بر روی موشک V-2 پس از جنگ
• توسعه مستقل IRBM های هسته ای فرانسه
• تحقیقات غیرنظامی مشترک با ایالات متحده (از طریق ناسا) و سایر کشورهای اروپایی

آستریکس به شتاب‌سنج‌هایی برای اندازه‌گیری حرکت عمودی و افقی و سرعت زاویه‌ای، یک چراغ رادیویی، یک فرستنده رادار، یک دماسنج و فرستنده‌های تله‌متری مجهز است. مشخص نیست که آیا این ماهواره می‌تواند اندازه‌گیری‌های یونوسفر را طبق برنامه‌ریزی اولیه انجام دهد یا خیر.

در این پرتاب ده دقیقه پس از پرتاب پوشش شارژ از روی موشک برداشته شد و در این مدت تجهیزات تله متری ماهواره آسیب دید. به دلیل این آسیب، آستریکس قادر به ارسال هیچ سیگنالی نبود.

برخی منابع گزارش دادند که سیگنال دو روز پس از پرتاب قطع شد و برخی دیگر پس از 111 روز. با این حال، اسکن های راداری ایالات متحده تایید کرد که ماهواره با موفقیت وارد مدار شده است.

آستریکس تا به امروز در مدار باقی مانده است. به دلیل ارتفاع مداری نسبتاً بالایی که دارد، انتظار نمی رود تا چندین قرن دوباره وارد جو زمین شود.