با مطالعه هزاران نفر، محققان به این نتیجه رسیدند که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی 4 تا 6 برابر بیشتر از افراد عادی در معرض مرگ زودرس هستند.

بر اساس مطالعه ای که در مجله تحقیقات روانپزشکی منتشر شده است، اختلال دوقطبی بیشتر از سیگار کشیدن باعث مرگ زودرس می شود. تیمی از محققان با بررسی یک مطالعه طولانی مدت به نام Prechter Longitudinal، علاوه بر بررسی سوابق بیماران بستری شده در کلینیک سلامت دانشگاه میشیگان، به این نتیجه رسیدند.

داده های تحقیقاتی پرچتر شامل سوابق 1128 شرکت کننده بود که 847 نفر از آنها اختلال دوقطبی داشتند و 281 نفر نداشتند. داده های جمع آوری شده از کلینیک دانشگاه میشیگان با 18561 بیمار مرتبط بود که از این تعداد 10735 بیمار اختلال دوقطبی داشتند و 7826 نفر این اختلال را نداشتند.

در یکی از دو مجموعه داده ای که توسط محققان دانشگاه میشیگان تجزیه و تحلیل شد، احتمال مرگ افراد مبتلا به اختلال دوقطبی به مدت 10 سال، شش برابر بیشتر از افراد بدون این اختلال بود.

در همان گروه، یک سیگاری سالم از نظر روانی تقریباً دو برابر بیشتر از یک غیرسیگاری مبتلا به اختلال دوقطبی در معرض مرگ زودرس بود.

دکتر ملوین مک اینیس، روانپزشک دانشگاه میشیگان و یکی از محققان این مطالعه می گوید:

“در هر دو نمونه، ما به این نتیجه رسیدیم که افراد مبتلا به دوقطبی در معرض خطر مرگ زودرس بیشتری نسبت به سیگاری‌ها هستند. در طول سال‌های گذشته، رویدادهای جهانی مختلفی برای پیشگیری یا ، سیگار و افزایش آگاهی در مورد بیماری‌های قلبی عروقی برگزار شده است. با این حال، هرگز وجود نداشته است. کمپینی به این بزرگی برای سلامت روان بود.»

اختلال دوقطبی چیست و چه علائمی دارد؟

دوقطبی اختلالی است که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) به عنوان یکی از بیماری های روانی شناخته شده است که به شدت بر خلق و خوی تأثیر می گذارد.

افراد مبتلا به این اختلال دوره های شیدایی یا هیپومانیا (سرخوشی) و افسردگی را در طول سال برای چند روز یا حتی چند هفته تجربه می کنند. اگرچه این چرخه ممکن است به طور طبیعی برای هر کسی اتفاق بیفتد، اما اگر به طور مکرر در طول سال رخ دهد، ممکن است نشانه اختلال دوقطبی باشد.

هم شیدایی و هم افسردگی می توانند برای افراد مبتلا خطرناک باشند. این خطرات می تواند بر زندگی افراد تأثیر منفی بگذارد. در شیدایی، احساساتی مانند سرخوشی، حواس پرتی و بی قراری می تواند منجر به رفتارهای پرخطر و گاهی خطرناک شود. در افسردگی، سلامت جسمی و روانی کاهش می یابد و خطر آسیب رساندن به خود و خودکشی در فرد مبتلا بیشتر است.

در حالی که مرگ ناشی از خودکشی به وضوح با بیماری روانی مرتبط است، این مطالعه نشان داد که اختلال دوقطبی به طور غیر مستقیم امید به زندگی را بین 8 تا 10 سال کاهش می دهد.