13 اکتبر 1773 ستاره شناس فرانسوی “چارلز مسیه», کهکشان مارپیچی کشف شد گرداب اولین کهکشانی بود که به عنوان کهکشان مارپیچی طبقه بندی شد.

این کهکشان به نام است مسی 51 همچنین مشخص است که در فاصله 30 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد. بازوهای مارپیچی آن در اثر فعل و انفعالات با کهکشان همسایه اش شکل گرفته اند. اندازه آن حدود 88 درصد اندازه کهکشان راه شیری است و 100 میلیارد ستاره دارد.

قدر ظاهری آن 8.4 است و با تلسکوپ کوچک در ماه می (اواسط اردیبهشت) به راحتی قابل مشاهده است. نمای زیبای مارپیچ و نزدیکی آن به زمین به اخترشناسان اجازه می دهد تا ساختار کهکشان های مارپیچی کلاسیک و فرآیندهای تشکیل ستاره را مطالعه کنند.

“ویلیام پارسونزاو کسی بود که در سال 1845 از طریق یک تلسکوپ بازتابی 72 اینچی متوجه شد که گرداب ساختار مارپیچی دارد. اما در آن زمان هیچ راهی برای تعیین فاصله بین اجسام وجود نداشت، بنابراین تصور می شد که گرداب بخشی از راه شیری و شاید یک سحابی باشد.

کهکشان مارپیچی نوعی از کهکشان است که در آن ستارگان، گاز و دیگر ذرات غبار کیهانی به دور برآمدگی مرکزی کهکشان می چرخند. ستاره شناسان حدس می زنند که این برآمدگی توسط یک سیاهچاله تشکیل شده است.