بر اساس آمار پلیس راهنمایی و رانندگی در سال 1402 هجری شمسی بیش از 17000 نفر در حوادث رانندگی جان باختند. با افزودن این آمار از بیست سال گذشته تاکنون می توان گفت که تعداد قربانیان حوادث رانندگی در ایران به دو برابر شهدای جنگ هشت ساله با عراق رسیده است. در همین مدت از سال 1384 تا 1402، شش میلیون نفر در تصادفات رانندگی در ایران مجروح شدند. به طور متوسط ​​سالانه بیش از 300 هزار نفر در تصادفات جاده ای در ایران مجروح می شوند. البته در نوروز سال 1398 به دلیل محدودیت‌های کرونا و کاهش چشمگیر سفر، کمترین آمار قربانیان جاده‌ای به ثبت رسید.

در هفته های اول سال 1403 هجری قمری به دلیل تعطیلات فراوان شاهد سفرهای فراوان شهروندان خود بودیم. در نتیجه این سفرهای متعدد، آمار تصادفات رانندگی و مرگ و میر ناشی از آن نیز افزایش یافته است.

بر اساس گزارش های خبرگزاری های داخلی و بین المللی، تعداد شهدای جنگ هشت ساله ایران و عراق به بیش از 190 هزار نفر رسید. بنابراین می توان گفت طی 20 سال گذشته بیش از 400 هزار نفر از شهروندان کشورمان بر اثر تصادفات جاده ای در ایران جان خود را از دست داده اند. تعداد قربانیان جاده ای طی سال های اول و میانی دهه 1380 به بیش از 20 هزار نفر رسید. در سال های پایانی دهه های 1480 و 1490 این تعداد به حدود 18 هزار نفر در سال کاهش یافت. اگر در نظر بگیریم که سال 2019 به دلیل محدودیت‌های ناشی از کرونا، سالی کم سفر است، به رقمی نزدیک به 400 هزار کشته در تصادفات رانندگی در سال‌های 2010 و 2010 خواهیم رسید.

چرا قربانیان حوادث رانندگی در ایران کاهش نمی یابد؟

معمولاً برای تصادفات جاده ای و تلفات رانندگی در ایران سه عامل ذکر می شود. این سه عامل راننده، جاده و ماشین هستند. در هر بخش کمبودهایی وجود دارد که باعث تصادفات فاجعه آمیز جاده ای در کشور می شود.

در بخش رانندگی نیاز به سختگیری بیشتر در صدور گواهینامه رانندگی است. دوره آموزش رانندگان باید افزایش یابد تا بتوانند در شرایط آب و هوایی مختلف و همچنین شرایط جاده های مختلف رانندگی کنند. در حال حاضر تنها با چند جلسه آموزش رانندگی شهری و پارک دوبل برای افراد گواهینامه رانندگی صادر می شود. واضح است که این سطح از آموزش پاسخگوی نیازهای راننده در مواقع اضطراری نیست.

در بخش راه با جاده های غیراستاندارد زیادی مواجه هستیم. چهار سال پیش رئیس وقت پلیس راه کشور از وجود 3000 نقطه حادثه خیز در جاده های کشور خبر داد. برای بهبود راه های کشور باید هزینه زیادی و همچنین زمان زیادی صرف شود تا سهم این عامل در تصادفات رانندگی کاهش یابد.

در نهایت عامل سوم یعنی خودرو بیشترین تاثیر را در افزایش تصادفات رانندگی در ایران دارد. 80 درصد خودروهای موجود در جاده های ایران توسط خودروسازان داخلی تولید می شوند. این خودروها تا نیمه دوم سال 1402 هجری قمری به سیستم کنترل پایداری مجهز نبودند. از سوی دیگر خودروهای داخلی در هیچ تست تصادف معتبری شرکت نکرده اند و به همین دلیل همواره در مورد ایمنی آنها تردید وجود دارد.